Zet de reis van de sollicitant centraal en ontwikkel een communicatieplan voor elke fase. Op deze wijze ontwikkel je een arbeidsmarktcommunicatieplan met het beste effect.

Pre-awareness: “Ik ben (nu) op mijn plaats”

De pre-awareness fase van een arbeidscommunicatieplan draait om het interesseren van potentiële werknemers voor je organisatie. Tijdens deze fase moet je je richten op het promoten van de waarden en cultuur van je bedrijf en van de missie en visie. Je kunt dit doen via verschillende tactieken, zoals het organiseren van evenementen of webinars die potentiële werknemers de kans geven om je organisatie beter te leren kennen. Maak gebruik van sociale mediakanalen zoals LinkedIn of YouTube om te laten zien hoe het voor iemand zou zijn om bij jouw organisatie te werken.

Bewustwording: “Wat is er nog meer mogelijk?”

De bewustwordingsfase is de volgende stap in een effectief arbeidscommunicatieplan. Tijdens deze fase is het belangrijk voor organisaties om potentiële werknemers meer gedetailleerde informatie te geven. Je kunt bijvoorbeeld overwegen om informatieve brochures of video’s te maken over de soorten carrièrepaden die bij jouw organisatie beschikbaar zijn. Daarnaast moet je er ook voor zorgen dat je potentiële werknemers op de hoogte houdt van komende vacatures.

Overtuigingsfase: “Ik ga op zoek naar een nieuwe baan!”

De overtuigingsfase is waar organisaties echt indruk kunnen gaan maken als het gaat om het werven van nieuw talent. In deze fase is het belangrijk om alle positieve aspecten van werken bij hun organisatie te benadrukken. Denk daarbij ook aan de unieke kansen die ze elders niet zullen vinden. Zo kun je mensen overtuigen dat dit voor hen het juiste moment is om een baan bij jouw organisatie te overwegen in plaats van ergens anders verder te zoeken.

Interesse: “Wat een interessante organisatie!”

In deze fase moeten bedrijven alle beschikbare online platforms benutten om zich voor te stellen aan potentiële sollicitanten. Je kunt ook overwegen om potentiële kandidaten uit te nodigen, zodat ze uit de eerste hand kunnen ervaren hoe het zou zijn om bij jouw bedrijf te werken.

Solliciteren: “Ik ga solliciteren”

Heb je voldoende interesse gewekt? Dan is het aan de sollicitant om te beslissen of hij/zij bij jou gaat solliciteren. Maak de sollicitatieprocedure gemakkelijk, efficiënt en eenvoudig. Met een online sollicitatieformulier dat alleen relevante vragen stelt over de vaardigheden, ervaringen, kwalificaties etc.. van de kandidaat. Het verstrekken van middelen zoals cv-sjablonen kan zeer nuttig zijn. Bovendien zal een duidelijk overzicht van het selectieproces en het verwachte tijdschema voor het indienen van sollicitaties mensen aanmoedigen om het hele proces te doorlopen zonder halverwege af te haken. Zorg dat je kandidaten goed op de hoogte houdt van het proces.

Aanwerving en inwerken: “Wat een leuk welkom, dat wil ik delen” (ambassadeur)

Nadat de kandidaat met succes is geselecteerd is het tijd om hem/haar aan boord te verwelkomen! Maar het verwelkomen van een werknemer aan boord is niet alleen het sturen van een aanbiedingsbrief via e-mail. Een goed inwerkprogramma geeft de nieuwe collega inzicht in de organisatiecultuur. Het opzetten van een goed trainingsprogramma helpt de nieuwe collega snel op weg, wat leidt tot een hogere motivatie en productiviteit op de werkplek.

Kortom, een goed doordacht arbeidscommunicatieplan helpt organisaties om op een succesvolle wijze collega’s te werven.

Hoe krijgen we jongeren (en volwassenen) weer aan het lezen?
Dit is geen post met ‘de oplossing’, dit is een oprechte vraag van mijn kant. Ontlezing heeft diverse negatieve gevolgen voor de taalvaardigheid, verbeeldingskracht en het concentratievermogen. Maar lezen is vooral ontspanning.

Als ik kijk met een communicatiebril, dan moeten we juist leesplezier meer onder de aandacht brengen. Het plezier wat een goed boek je kan geven. Het is magisch dat een stapel papier en de juiste woorden je kunnen laten huilen, lachen, verbazen en griezelen.

Als kind las ik al graag en nu nog steeds. Mijn kinderen hebben dat al veel minder. Hun dyslexie zit in de weg, maar vooral de smartphone. Toch krijgen ze met regelmaat een boek van mij en lezen ze elke avond voor het slapen gaan. Ik vraag regelmatig of ze iets over het boek willen vertellen. Het samen praten over boeken, maakt wellicht nieuwsgierig. Ik vertel ook over de boeken die ik zelf lees. Maar eerlijk is eerlijk… ik doe ook maar wat.

Mijn zoon zit nu in het derde jaar van de mavo en moet dit schooljaar welgeteld één boek lezen.
Eén boek! Is dat niet wat weinig? Hij heeft een leeslijst gekregen met 15 boeken en mag uit die lijst één boek kiezen. Op de lijst staat de titel, auteur en het aantal pagina’s. That’s it. Voor de samenvatting zal hij echt even zelf online moeten zoeken.

Ik pretendeer helemaal niet dat ik de oplossing heb of dat ik een betere docent Nederlands zal zijn. Maar ik zou jongeren veel meer willen inspireren door meer verhalen te vertellen. Verhalen die uitnodigen om ‘het gehele boek’ te lezen. Ongeacht het aantal bladzijdes. Zo’n verplichte leeslijst is naar mijn idee ook echt niet meer de oplossing. Want, ik heb even schuin meegekeken, ik zou als 15-jarige ook niet heel enthousiast worden van deze lijst. Op Harry Potter na, wat mijn zoon natuurlijk al heeft gelezen, is er relatief weinig wat aansluit bij zijn belevingswereld. Waarom niet leesadvies op maat? Boeken die jongeren wel kunnen enthousiasmeren om het lezen ook in de toekomst vol te houden.

Is er dan geen hoop meer? Tuurlijk wel! Wat ik op dit moment wel heel inspirerend vind is #booktok op TikTok. Jawel, op het gevreesde social media platform, maar wel het platform waar jongeren actief zijn. #booktok zorgt ervoor dat de YA-boeken niet aan te slepen zijn in de boekwinkels. Ouders, onderwijs e.a. zouden meer oog kunnen hebben voor nieuwe platformen om jongeren aan het lezen te krijgen en te houden.

Mocht ik in de toekomst ooit een communicatieproject kunnen doen om het lezen bij jongeren te verbeteren, dan sta ik daar zeker voor open. Ik denk dat we echt op een andere manier moeten omgaan met de ontlezing. Dus ja, wellicht is ontlezing voor een groot deel wel een communicatievraagstuk.