In de eerste blog van deze maand heb ik je laten zien dat aannames, oordelen en meningen niet bijdragen aan een effectieve communicatie aanpak. Dat je beter echt in gesprek kunt gaan met jouw doelgroep. In deze blog gaan we een stapje verder: inclusieve communicatie. Met deze blog wil ik graag een bijdrage leveren aan het verbeteren van de communicatie tussen organisaties en verschillende doelgroepen. Mensen dus.
Maar wat is inclusieve communicatie en hoe pak je dat aan?
Inclusieve communicatie
Onze samenleving is divers en biedt veel verscheidenheid. Met een inclusieve communicatieaanpak heb je oog voor deze diversiteit, vergroot je jouw bereik en zorg je dat meer mensen jouw boodschap zien, lezen, begrijpen en toepassen.
De basis
Communicatie is niet meer zenden en ontvangen, communicatie draait om interactie. Van mens tot mens. Bij een inclusieve communicatieaanpak is dat echt de essentie. Dat jij – vanuit een organisatie – oog hebt voor de mensen en dat je ook oprechte interesse hebt in de drive of motivatie van jouw doelgroep. Wat hebben deze mensen nodig om zich gehoord te voelen? Luisteren is niet hetzelfde als instemmen. Het kan best zo zijn dat je van mening verschilt met je doelgroep. Focus je dan in je communicatie op het gemeenschappelijke belang. Hoe ver meningen ook uit elkaar liggen, in de basis is er altijd iets te vinden wat je samen deelt. Bijvoorbeeld: een veilige leefomgeving, de beste zorg of een goede school voor de kinderen.
Eerlijke communicatie
Ik gebruik ze zelf ook… stockfoto’s. Simpelweg omdat ik jou niet elke keer mijn eigen hoofd wil laten zien. Ik zie dat posts met mijn eigen hoofd altijd beter scoren. Waarom? Mensen willen pure verhalen lezen en echte mensen zien. Het draait om ‘authenticiteit’. Dit is een voorbeeld met beeld, maar het is toepasbaar op elke vorm van communicatie. Zorg voor pure en eerlijke (realistische) communicatie en werk niet met stereotypen.
Stereotypen
In marketing wordt nog steeds veel gebruikgemaakt van stereotypen. Iedereen weet gelijk wat je bedoelt als je het hebt over ‘de klunzige vader die klust’, of ‘de zorgzame moeder die thuis de was doet’. Wat dat betreft geven veel uitingen nog een eenzijdig beeld van man en vrouw. Om nog maar te zwijgen over mensen met verschillende achtergronden, levensstijlen en culturen. Iemand met een ‘kleur’ toevoegen om het ‘inclusief’ te maken. Veel organisaties denken goed bezig te zijn door op deze wijze meer diversiteit (letterlijk) in beeld te brengen. Maar als kijker, lezer of luisteraar voel je gewoon dat dit niet klopt. Dit is dus ook geen inclusieve communicatie.
Schone schijn
Het is eigenlijk ‘schone schijn’ net als dat organisaties alleen op specifieke momenten communiceren over bepaalde groepen mensen. Concrete voorbeelden: het posten van de regenboogvlag rond de Amsterdamse Gay Pride of een post gericht op mensen die gaan starten met de Ramadan. Alleen dan spreken deze organisaties zich uit… en de rest van het jaar niet. Dat kan goed bedoeld zijn, maar het kan ook overkomen als ‘slim’ even wat likes scoren op een specifiek moment.
Wat dan wel?
Communicatie van mens tot mens. Leer de mensen écht kennen waarmee je gaat communiceren. Ga in gesprek. Ontdek wat een gemeenschappelijk belang is en zet daar op in. Laat je eigen opvattingen, meningen en aannames even thuis en luister naar de ander. Wat kan jij doen om de ander te bereiken? Dat vraagt meer van je organisatie dan je in eerste instantie wellicht zou denken, maar het levert je op langere termijn meer op. Met name voor de organisaties waar ik me op richt. Gemeenten, overheden, onderwijs, zorg, woningcorporaties… hoe mooi zou het zijn als je een manier kunt vinden om met nog meer soorten groepen mensen te kunnen communiceren?